Czym jest kodowanie? Czym różni się ono od uwierzytelniania?
Jak należy wprowadzać klucz WEP?
Określ aktywny klucz WEP dla sieci bezprzewodowej.
Format klucza WEP jest określany i potwierdzany automatycznie za pomocą alfanumerycznych znaków ASCII (8-bitowych) lub cyfr szesnastkowych (4-bitowych).
Uwaga: Jeśli podczas korzystania z klucza alfanumerycznego wystapią problemy ze zgodnością pomiędzy urządzeniami bezprzewodowymi, można użyć szesnastkowego klucza WEB w celu rozwiązania problemu.
Jeśli metoda uwierzytelniania nie jest określona automatycznie, należy wybrać jedną z poniższych metod:
Po wypełnieniu wpisów na tym ekranie, kliknij przycisk Dalej, aby kontynuować.
Uwaga: Bezprzewodowy serwer druku HP Jetdirect obsługuje 64-bitowe szyfrowanie kluczy WEP (zwane także 40-bitowym) i 128-bitowe szyfrowanie. Aby wprowadzić jeden lub kilka kluczy WEP:
Czym jest kodowanie? Czym różni się ono od uwierzytelniania?
Uwierzytelnianie i szyfrowanie stanowią dwa różne podejścia do bezpieczeństwa w sieci. Uwierzytelnianie weryfikuje tożsamość użytkownika lub urządzenia uzyskującego dostęp do sieci, utrudniając nieautoryzowanym użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. Szyfrowanie polega na zakodowaniu danych wysyłanych w sieci, sprawiając, że są one nieczytelne dla podsłuchujących. Obie z wspomnianych metod zabezpieczeń są powszechnie stosowane w sieciach bezprzewodowych, ponieważ stosunkowo łatwo jest podsłuchiwać transmisję w bezprzewodowych sieciach.
Czym jest WEP? WEP (Wired Equivalent Privacy) jest to schemat szyfrowania IEEE 802.11, który oferuje podstawową kontrolę dostępu i poufność danych w sieci bezprzewodowej. Klucz WEP jest tym, czym jest dzielone (współużywane) hasło, które jest używane do szyfrowania i deszyfrowania danych w komunikacji bezprzewodowej. Gdy sieć bezprzewodowa wykorzystuje klucz WEP, każde urządzenie bezprzewodowe musi być skonfigurowane z takim samym kluczem, aby mogło komunikować się w tej sieci. Administrator sieci powinien zarządzać kluczami sieciowymi WEP.
Jak należy wprowadzać klucz WEP? Klucz WEP należy wprowadzać jako sekwencję znaków alfanumerycznych lub cyfr szesnastkowych w odpowiednim miejscu na tym ekranie. Każdy klucz WEP ma 64 lub 128 bitów, a 24 bity z klucza są dodawane automatycznie jako wektor inicjalizujący. Oznacza to, że użytkownik musi podać pozostałe bity 40 bitów w przypadku klucza 64-bitowego lub 104 bity w przypadku klucza 128-bitowego. Wykonuje się to, wpisując odpowiednią liczbę znaków alfanumerycznych lub cyfr szesnastkowych.
W przypadku klucza alfanumerycznego można wpisać dowolny znak z klawiatury. (Należy zauważyć, że wielkość liter ma znaczenie A jest innym znakiem niż a.) Każdy znak jest reprezentowany wewnętrznie przez 8-bitowy ciąg. Dlatego należy wpisać 5 znaków alfanumerycznych, aby wygenerować 40 bitów dla klucza 64-bitowego lub 13 znaków, aby wygenerować 104 bity dla klucza 128 bitowego. Wektor inicjalizujący dostarcza pozostałe 24 bity.
W przypadku klucza szesnastkowego wpisywane znaki są ograniczonym zbiorem wielkich liter (A-F) lub małych liter (a-f), lub mogą być cyframi (0-9). Każdy znak przedstawia cyfrę szesnastkową. (Należy zauważyć, że wielkość liter nie ma znaczenia — „A” jest tym samym znakiem, co „a”.) Każdy znak jest reprezentowany wewnętrznie przez 4-bitowy ciąg. Dlatego należy wpisać 10 znaków alfanumerycznych, aby wygenerować 40 bitów dla klucza 64-bitowego lub 26 znaków, aby wygenerować 104 bity dla klucza 128 bitowego. Wektor inicjalizujący dostarcza pozostałe 24 bity.